Polskie badania polarne w Antarktyce rozpoczęły się w podobnym czasie co w Antarktyce. W 1959 roku miała miejsce polska wyprawa na Antarktydę. Jej celem była położona we Wschodniej Antarktydzie, w Oazie Bungera, otrzymana od ZSRR stacja, której nadano imię Antoniego Bolesława Dobrowolskiego.
Stacja im. Dobrowolskiego leży w trudno dostępnym rejonie, nie jest więc regularnie odwiedzana przez polskie wyprawy. Do dnia dzisiejszego miało miejsce kilka polskich wypraw na tą stację, każda z nich trwała zaledwie kilka tygodni.
W sezonie 1975/1976 miała miejsce wyprawa rekonesansowa w wysokie szerokości geograficzne półkuli południowej. Związana ona była z zamiarem eksploatacji zasobów morskich wód przylegających do Antarktydy. Była także konsekwencji tego, że w skutek decyzji politycznych gwałtownemu ograniczeniu uległy dostępy do obfitych łowisk wzdłuż obu wybrzeży Ameryki Południowej. Konsekwencją rekonesansu był wybór miejsca lokalizacji stałej polskiej stacji antarktycznej. Zdecydowano o wybudowaniu jej na Wyspie Króla Jerzego, nad Zatoką Admiralicji, w archipelagu Szetlandów Południowych.
Pierwsza wyprawa, która m.in wybudowała stację wypłynęła z Gdyni w drugiej połowie 1976 r. już w lutym 1977 r. oficjalnie uruchomiono stację badawczą i rozpoczęła pracę ekipa, która miała prowadzić regularne badania z zakresu m.in. ekologii, meteorologii, geologii, glacjologii i innych. Stacja im. Arctowskiego jest znacznie większa niż stacja w Hornsundzie. Ze względu na to, że na wodach Południowego Pacyfiku oraz Południowego Atlantyku operowały floty połowowe polskich przedsiębiorstw dalekomorskich jak. np. gdyńskiego Dalmoru na stacji Arctowskiego uruchomiono synoptyczną stację meteorologiczną o numerze WMO - 81052 oraz małe biuro prognoz, które zapewniało osłonę meteorologiczną dla ekipy wyprawowej oraz polskiej floty rybackiej.
W początkowym okresie wyprawy polarne organizowane były pod kierownictwem Instytutu Ekologii Polskiej Akademii Nauk z Dziekanowa Leśnego pod Warszawą. Za program meteorologiczny stacji odpowiadał IMGW, ktory również zapewniał zatrudnienie kwalifikowanych synoptyków.