Przenosimy się nad wody Zatoki Perskiej. Co prawda państwa arabskie uparcie stosują nazwę Zatoka Arabska. Niemniej, nie wdając się w dywagacje natury politycznej, nadal obowiązuje nazwa Zatoka Perska.
Tutaj właśnie położone są bajecznie bogate emiraty, kraje będące w chwili obecnej symbolem luksusu, a jednocześnie dość ekscentrycznej próby połączenia nowoczesności z tradycją. Jest to także region coraz chętniej odwiedzany przez turystów w tym także i Polaków. Warto więc poznać także ten rejon od strony filatelistycznej.
Na początek najbardziej znany z emiratów – Dubaj. Dubaj (arab. دبيّ Dubayy) – jeden z siedmiu emiratów tworzących Zjednoczone Emiraty Arabskie na Półwyspie Arabskim. Dubaj jest najbardziej zaludnionym i drugim co do wielkości emiratem w ZEA po Abu Zabi. Powierzchnia emiratu wynosi 3 885 km kw. a liczba ludności ok 1 milion 600 tysięcy.
Tereny dzisiejszego miasta były zamieszkane już 3 tys. lat p.n.e.. Najstarszym źródłem, w którym jest wspomniany Dubaj to arabska książka Majam Ma Ostojam men Asmae Al beelad wal Mawadhea z roku 1095. Z czasem, gdy coraz większą rolę zaczął odgrywać handel perłami łowionymi na miejscu, statki tutejszych kupców zaczęły docierać do Chin, skąd wracały wyładowane jedwabiem i porcelaną , które z kolei stąd docierały do Europy. Największy rozkwit handlu i żeglugi nastąpił między VIII a XIII wiekiem . W XVIII wieku Al Abu Falasa, linia klanu Bani Yas, uzależniła Dubaj od Abu Zabi aż do roku 1833 . 8 stycznia 1820 roku szejk Dubaju został sygnatariuszem brytyjskiego Generalnego Pokojowego Paktu. W 1833 roku dynastia Al Maktoum wyzwoliła miasto spod zależności od Abu Zabi, od tego czasu Dubaj stał się wolnym emiratem. Od 1892 roku Dubaj znalazł się pod protekcją Wielkiej Brytanii W marcu 1892 roku został utworzony Oman Traktatowy w którego skład wraz z Dubajem weszło 6 innych szejkanatów oraz Katar i Bahrajn. Podobnie jak inne miasta Dubaj przez dłuższy czas był wioską rybacką oraz perłową, zmieniło się to po odkryciu ropy w latach 60. Od roku 1963 Dubaj stał się samodzielny politycznie, a od roku 1971 wraz z pozostałymi sześcioma szejkanatami stworzył nowe państwo i od tej pory jest częścią składową Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
Od roku 1973 posługuję się własną walutą wspólną dla ZEA 1dirham = 100 filsów. Obecnym władcą Dubaju jest szejk Mohammad bin Rashid Al Maktoum. Podobnie jak wcześniejszy władca, jego starszy brat szejk Maktoum bin Rashid Al Maktoum, on także jest wiceprezydentem i premierem Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
źródło: http://www.hotele-noclegi.com/dubai/slides/dubaj-hotel-9.php
Jest to jedno z najbardziej nowoczesnych miast. Dzięki ropie naftowej i umiejętnym inwestycjom Dubaj stał się w rejonie Azji Środkowej potentatem gospodarczym i turystycznym.
Rozwój gospodarczy Dubaju rozpoczął się tak naprawdę dużo wcześniej gdyż począwszy już od 1903 roku mała wioska zamieniła się w port. Głównym powodem były wysokie stawki celne w portach przy wejściu do Zatoki Perskiej. Spowodowało to przeniesienie biur brytyjskich linii żeglugowych działających w Indiach. Od tej pory Dubaj stał się centralnym portem w tym rejonie. Nic więc dziwnego że spowodowało to także potrzebę otwarcia lokalnej placówki pocztowej.
26 lipca 1904 roku grupa kupców z Karaczi – dzisiejszy Pakistan – zrzeszona w miejscowej Izbie Gospodarczej zwróciła się z petycją do administracji pocztowej w ówczesnych Indiach brytyjskich z prośbą o otwarcie Dubaju placówki pocztowej podobnej do już funkcjonujących placówek w Muscacie i Bahrajnie. Kupcy uzyskali także poparcie szejka Dubaju.
W ten oto sposób w dniu 19 sierpnia 1909 roku rozpoczęła swoją działalność pierwsza placówka pocztowa w Dubaju podczas rządów Szejka Butti Bin Sohail Al Maktoum.. Pierwsza poczta znajdowała się w biurze firmy transportowej M / S. Meco Botami Persia Corporation, Pierwszym poczmistrzem aż do roku 1933 był oficer armii indyjskiej Garry McKenzie.
Placówka w Dubaju pozostawała w pod zarządem poczty Indii brytyjskich aż do dnia 15 10 1947 roku. Listy były opłacane znaczkami Indii brytyjskiej o nominale 1/2 Anna za list o wadze do wysokości 1 Tola = 11,6 grama. Stosowane były tez znaczki o nominale 1 Anna. Opłaty były więc w walucie indyjskiej czyli w rupiach. 1 rupia = 16 Anna.
Widzimy tutaj list z 1913 roku nadany 21 sierpnia 1913 roku w Dubaju i adresowany do Bombaju gdzie dotarł już 31 sierpnia 1913 roku o czym świadczy stempel odbiorczy po prawej stronie.
W wyniku wojny domowej na terenie Indii brytyjskich nastąpił w 1947 roku podział kolonii na Indie i Pakistan. W związku z tym nastąpiła także reorganizacja poczty i od dnia 15 10 1947 roku placówka w Dubaju przechodzi pod zarząd poczty pakistańskiej. Związane to jest także z zmianą znaczków jakimi opłacane są przesyłki pocztowe. Oto jedna z ostatnich przesyłek ekspediowana z Dubaju jeszcze pod zarządem poczty indyjskiej 8 sierpnia 1947 roku:
Widzimy tutaj owalny datownik o średnicy 25 mm. W otoku umieszczony jest napis Dubai oraz Persian Gulf. A tak wygląda przesyłka z 1948 wysłana także z Dubaju ale już pod administracją poczty pakistańskiej.
W dniu 1 kwietnia 1948 roku placówka pocztowa przechodzi bezpośrednio pod zarząd poczty brytyjskiej, jednakże nadal stosowane są znaczki wydawane przez administracje poczty Indii brytyjskich i opłacane w rupiach oraz annach Taka sytuacja trwała do 6 stycznia 1961 roku. czyli w użyciu były znaczki wydane dla brytyjskich placówek pocztowych w Wschodniej Arabii i stosowane m.in. w Muskacie i Bahrajnie. Tak jak widzimy to na tej całości z 1953 roku.
Poniżej widzimy list nadany w Dubaju w 1958 roku i opłacony także za pomocą znaczków wydanych dla Wschodniej Arabii. 
Począwszy od tego dnia czyli 6 stycznia 1961 roku aż do dnia 13 czerwca 1963 roku w obiegu były znaczki Omanu Traktatowego. 
Lokalny rząd Dubaju przejął ostatecznie kontrolę na placówką pocztową 14 czerwca 1963 roku. W tym samym dniu otwarto drugą placówką pocztową w dzielnicy Deira, a następnie w dzielnicy Salwa oraz na terenie portu lotniczego.
Od razu stosowane są datowniki z nazwą Dubai Post. 15 czerwca 1963 roku pojawiają się w obiegu pierwsze znaczki wydane już przez pocztę Dubaju.
Możemy tutaj zobaczyć przykład używania nazwy – Zatoka Arabska – Arabian Gulf, zamiast nazwy Zatoka Perska.
Od tej pory aż do 1 sierpnia 1972 roku wydawane są przez pocztę Dubaju znaczki. Niestety, także i poczta Dubaju nie była wolna od chęci zysku i produkcja znaczków nie miała żadnego uzasadnienia pocztowego. Obliczona była na naiwność kolekcjonerów. Z tego też powodu wydano w tym okresie ponad 130 znaczków beż potrzeba pocztowych a jedynie w celach handlowych.
Od 1972 roku w obiegu są znaczki Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
Publikacja ta została zgłoszona przez jej Autora do naszego konkursu.
